Bijna voorbij, snif snif.
Door: Arjan
Blijf op de hoogte en volg Arjan
23 Februari 2014 | Australië, Yarra Glen
Hey,
Ja het heeft een tijdje geduurd maar hier is dan toch nog een laatste bedtijd verhaaltje vanuit Australië.
De laatste keer was ik geloof ik in Christchurch wat gesloopt was door een aardbeving. Daar toen niet veel gedaan dan rond lopen, museum bezoeken en lanterfanten. Savonds gelachen om Duitsers met vage fantasie verhalen over spinnen, lama's en star wars. Ook de penny knock ( van the big bang theory ( tv) ) ingesteld als iemand de sleutel was vergeten.
De volgende dag weer door naar kaikoura en aangezien ik daar al geweest was keek ik er niet echt naar uit. Het viel uiteindelijk alles mee, het weer was beter, de hostel nog steeds niet geweldig maar goed. Daar eerst uitgebreid me lunch gegeten en wat gekocht in het dorp. Wat vraag je je af, das voor jou een vraag en voor mij een weet. Oké misschien dat me ouders en grootouders het ook weten, nou een van de dingen want hun hebben als het goed is dat met de post ontvangen.
Smiddags een fikse wandeling gemaakt van meer dan 3,5 in de heuvels en langs de kust, beetje zeeleeuwen kijken.
Savonds in de hostel wat gedronken met de Zweedse en de Duitser met ik weer een kamer deelde. Een paar egels gezien daar, een paar Deense meiden geïrriteerd omdat we zo vrolijk waren en de Zweedse zin, latterflatten ar mi favorit superjelte, correct me when the words are written wrong, geleerd.
De volgende dag was het tijd om het zuiden doei te zeggen. Ahhh, ja het is schitterend daar, vooral de westkust. Ook was het de dag dat ik weer wist waarom ik niet van Fransen, de mensen uit Frankrijk niet de mensen die Frans heten, hou. Die gasten bezorgen je alleen maar ellende. Ze verstaan of geen Engels en zijn de hele busreis aan het proberen te snappen wat de buschauffeur uitgelegd, ze missen de bus bij een fotostop of ze eindigen op het noordelijke eiland terwijl ze eerst de complete zuidelijke eiland willen doen. Rare jongens die Fransen zou Obelix zeggen.
Maar we zijn die dag van kaikoura naar picton, vernoemd nog een Engelse soldaat, gereden om met de ferry naar Wellington, dankt ook zijn naam aan een Engels figuur, te gaan. Daar weer een kamer met de Duitsers en Zweedse en wat blijkt 2 Nederlanders. Helaas 2 jongens dus dat was niet zo interessant voor mij.
Eerst maar een pizza gegeten om de inwendige mens te versterken en wat drinken in het vochtniveau op pijl te houden. Daarna een kaartspel gedaan en rond 11 uur besloten dat we nog wel even beneden konden kijken hou het daar eruit zag. Dat was prima dus besloten we wat te drinken en mee te bewegen op de muziek. Nee niet dansen want de muziek was waardeloos. Later een paar potjes tafelvoetbal en pool gespeeld met de Nederlanders en een moldaviese. Toen we om ongeveer 4 uur zagen hoe laat het was besloten we dat het kinderbedtijd was.
De volgende morgen werd ik rond half 7 wakker wat een uur voor me wekker was. Het goede nieuws, ik was ruim op tijd voor de bus. Het betere nieuws, voelde niks van de paar drankjes de avond ervoor. Het beste nieuws, wacht, het slechte nieuws de verdwaalde Fransman zat weer in de bus. Ja das dezelfde die geen Engels praat en niks snapt.
Die dag door naar taupo. Een zeer lange busrit in een bus met een storing waardoor de hele rit de bus piept. Fantastisch is dat. Onderweg een paar vulkanen gezien en meer koeien wat ik dan weer leuk vind. Zie ze toch liever in de wei lopen dan kippen. In taupo weinig gedaan want was kapot vanwege het weinige slaap, het piepen van de bus en de lange busreis. Bij het inchecken me meteen maar opgegeven voor de Chili concarne met wat drinken voor dinner. Daarna was het wastijd dus ruim een uur een boek gelezen terwijl mijn kleren gewassen en gedroogd werden. Ja ben er bijna goed in nou maar tis toch makkelijker dat jij me kleren blijft wassen ma zolang ik thuis woon...
Daarna een paar rondes pool gespeeld met een Braziliaan en wat gegeten.
Savonds verder gelezen en gaan slapen. Deelde toen een kamer met een Zwitserse, een Zweedse, een Amerikaanse, een Australiër en iemand die pas in de kamer kwam toen ik al sliep. Het was denk ik 11 uur dat ik indommelde.
Toen was het al weer vrijdag, yes weekend... We reden zo snel mogelijk naar auckland omdat het daar druk was in het weekend. Alleen gestopt in roturoa om mensen te droppen en op te halen. Das de maori stad van nieuw Zeeland. Als ik de drukte in auckland van te voren geweten had had ik daar ook een stop gepland. Later de verplichte chauffeurs stop van een half uur voor lunch en uhm boodschappen om het netjes uit te drukken. Daarna weer volgas door. Nog veel en veel meer koeien gezien en gehoord dat nieuw Zeeland voor ongeveer 6% van de melk productie wereldwijd zorgt.
Rond half 3 in auckland en was ongelukkig dat ik maar voor 1 nacht kon boeken omdat alles geboekt was vanwege het rugby, eminem concert en de lantern festival. Kwam op een kamer met 5 Australiërs die voor de rugby kwamen.
Daarna de stad in voor een kop koffie, dinner, boodschappen en iets tegen me verkoudheid. Savonds weinig gedaan, ff de stad in daar rondgelopen enz. Terug in de hostel bleken me 2 Schotse vriendinnen van de eerste week er ook te zijn. Een poosje met ze bijgepraat en daarna was het tijd om te slapen.
Dat ging bijna goed, werd regelmatig wakker door dronken kamergenoten die, half viel, hun sleutel vergeten waren of snurkten.
De volgende morgen werd ik wakker in een kamer die een grootte puinhoop was. Bijna net zo erg als je een kamer deelt met 5 meiden die een kledingstuk zoeken...
Daarna de douche opgezocht wat een beetje hielp tegen me verkoudheid. Daarna uitgecheckt en naar de keuken van de hostel waar we nog gebruik van mochten maken. Daar ontbeten met de 2 Schotse. Daarna naar hun huurauto gelopen om met zijn 3 op zoek te gaan voor een slaapplek de voor de nacht. Tijdens de wandeling naar de auto gestopt bij de slaapmodezaak van Peter Alexander, schijnt bekend te zijn. Terwijl de meiden gingen shoppen lette ik al zittend op me backpack op iedereens spullen. Daarna volgde een zoektocht naar de autosleutel en die bevond zich natuurlijk in de tas van de ander.
Na een zoektocht zonder slaapplaatsen als gevolg maar naar het park gegaan. Later terug naar de hostel waar we de nacht ervoor verbleven. Daar hadden ze 1 bed over dus daar moest ik verblijven van de dames omdat hun toch naar het vliegveld moesten snachts. Uiteindelijk bij een hostel vlakbij nog een slaapplek voor hun gevonden en een parkeer garage waar je ook snachts in en uit kan rijden.
Savonds zijn we naar het latern festival geweest, heb ik ze een lach bezorgd door ongewild met met slippers van een heuvel af te glijden en afgesproken dat ik me best zal doen om van de zomer een weekend naar London te komen voor een reünie met hun en de 3 Engelse.
Daarna was het tijd om afscheid te nemen een ze een goeie vlucht toe te wensen.
Daarna nog een poos film gekeken in de tvkamer en gaan slapen.
De volgende morgen had ik geluk, bij het uitchecken kon ik meteen een nieuwe kamer boeken. Moest alleen even een plek vinden om me backpack te droppen tot de middag. Die hadden ze daar en de jonge dame achter de balie vond dat ik een behoorlijk Nederlands accent had. Vervelende verkoudheid want daarvoor klonk ik nog als een Engelse prins. Niet dat dat veel beter is maar goed. Ze bleek te weten dat Renswoude bestaat, de tweede na de Woudenberger, want dat leren ze je als je in Veenendaal woont. Andere vertel ik altijd dat Renswoude ergens in het midden van de steden Utrecht en Arnhem ligt. In het buitenland kennen ze die plaatsen vaak nog wel al ze meestal geen idee hebben waar ze liggen.
Daarna de stad weer in, naar het maritieme museum geweest, door naar een park. Daar in de zon gelegen voor een poos, door naar de skytower, besloten om de skyjump toch niet te doen aangezien het toch iets hoog is. Daarna te eten gekocht voor de volgende dag en een nieuwe boek om te lezen, denk dat pa hem ook wel wil lezen aangezien het die biografie van slash is. Wie hem niet kent heeft de muziek van de 80's en 90's gemist.
Daarna terug naar de hostel om in te checken. Kon op die kamer geen bed vinden die leeg was dus terug naar de balie om met iemand van hun te checken welk bed het was om tot de conclusie te komen dat hun het ook niet wisten. Dus een andere kamer die ik deelde met 2 landgenoten van onze nieuwe koningin, een Zwitserse en 2 ieren. Aan me boek begonnen met lezen en Savonds weer film gekeken.
De volgende morgen me backpack weer gedropt bij de dame uit het veen. Nee weet haar naam niet, praatte daar met veel mensen en meestal vergaten we onszelf voor te stellen. Ja weet het zo hebben me ouders me niet opgevoed.
Daarna de stad verkend met een speciale bus en naar sealife geweest. Me spullen gepakt en met de bus naar het vliegveld. Daar ingecheckt en lang moeten dus al zittend op de grond verder gelezen in de bio.
In het vliegtuig verder gelezen, cd's geluisterd, via het entertainment programma, van bon Jovi, Aviccii en passenger. Dus dat was goed vol te houden.
Melbourne airport was een makkie dit keer. Geen honden, geen scans alleen ff me schoenen ff laten controleren en ze waren schoon genoeg. In de ontvangsthal bleek dat Chris me op kwam halen in plaats van Alex en Wendy. Dat was omdat hij de volgende dag naar lammert en Antje ging waar ik een nacht zou slapen. Bij Chris en Gay de nieuwe waakhond ontmoet die het op me slippers voorzien had.
Dinsdag dus naar ome Lammert en tante Antje. Daar een beetje aan het tuinieren geweest, gepraat met ze en met de buren opgetrokken, namelijk Marilyn en haar gezin. Met haar 2 jongste zoon de kokoda track gelopen met 1000 traptreden. Dat was best vermoeiend.
Savonds gegeten bij Peter en Marilyn en daarna nog een wandeling in Nicolas garden.
Voor de volgende 2 dagen stond the great ocean road op het programma met Wendy en Mel. Alleen dat ging niet door omdat Wendy op de honden van haar ouders moest passen...
Dus mel kwam me bij haar grootouders ophalen en daarna zijn we samen met haar vriendin Brooke naar een markt geweest daar was weinig bijzonders. Daar nog haar vriendin opgehaald en met zijn 4en geluncht in een pie restaurant. Dat was heel goed.
Savonds met hun gezin wezen uiteten in de pub daar als goed maker voor het missen van the great ocean road. Achteraf was ik er niet zo heel blij mee want na een slapen snachts begon de vis naar een uitweg te zoeken en heb ik de halve nacht op de wc doorgebracht met een voedselvergiftiging. Alex en Wendy werden er wakker van en verbaasde zich dat ik met een lach op me gezicht zei dat ik liever een hangover heb omdat je dan maar een of twee keer over je nek gaat en het alleen over je nek gaan is. Had ik maar naar me wijze vader geluisterd die verteld altijd dat een buik geen aquarium is. Zo af en toe zegt hij hele hele verstandige dingen.
Dus de donderdag uitgeslapen en aangesterkt. Smiddags met Wendy en melissa naar de bios geweest en kan zeggen dat last Vegas best een leuke film is. Verder die dag opmerkingen gemaakt over vissen en familieleden die backpackers proberen te doden met vis.
Vrijdag weinig gedaan, de olympische spelen een beetje gevolgd en lekker aangesterkt en gelezen.
Gisteren alsnog een zeer klein gedeelte gedaan van de great ocean road gedaa!n met Alex en wendy. In het plaatsje lorne geluncht met Chris, Gay en Sophie die daar op vakantie waren.
Savonds met melissa en een aantal vrienden van haar naar het whitenight festival geweest waar we een 20 minuten geweest zijn omdat te druk was om te kunnen bewegen.
Over vandaag mogen jullie wachten tot ik terug ben omdat het anders Een kort verslag word. Begin nieuw Zeeland al te missen, steeds al die foto's die iedereen op Facebook zet en het nummer timber van kesha en pitbull zal me er ook aan blijven herinneren aangezien ik dat nummer daar het meest gehoord heb.
Nou dat was het dan weer. Zie jullie snel en niet te verdrietig zijn dat ik weer terug ben, zie liever lachende mensen.
Arjan.
Ja het heeft een tijdje geduurd maar hier is dan toch nog een laatste bedtijd verhaaltje vanuit Australië.
De laatste keer was ik geloof ik in Christchurch wat gesloopt was door een aardbeving. Daar toen niet veel gedaan dan rond lopen, museum bezoeken en lanterfanten. Savonds gelachen om Duitsers met vage fantasie verhalen over spinnen, lama's en star wars. Ook de penny knock ( van the big bang theory ( tv) ) ingesteld als iemand de sleutel was vergeten.
De volgende dag weer door naar kaikoura en aangezien ik daar al geweest was keek ik er niet echt naar uit. Het viel uiteindelijk alles mee, het weer was beter, de hostel nog steeds niet geweldig maar goed. Daar eerst uitgebreid me lunch gegeten en wat gekocht in het dorp. Wat vraag je je af, das voor jou een vraag en voor mij een weet. Oké misschien dat me ouders en grootouders het ook weten, nou een van de dingen want hun hebben als het goed is dat met de post ontvangen.
Smiddags een fikse wandeling gemaakt van meer dan 3,5 in de heuvels en langs de kust, beetje zeeleeuwen kijken.
Savonds in de hostel wat gedronken met de Zweedse en de Duitser met ik weer een kamer deelde. Een paar egels gezien daar, een paar Deense meiden geïrriteerd omdat we zo vrolijk waren en de Zweedse zin, latterflatten ar mi favorit superjelte, correct me when the words are written wrong, geleerd.
De volgende dag was het tijd om het zuiden doei te zeggen. Ahhh, ja het is schitterend daar, vooral de westkust. Ook was het de dag dat ik weer wist waarom ik niet van Fransen, de mensen uit Frankrijk niet de mensen die Frans heten, hou. Die gasten bezorgen je alleen maar ellende. Ze verstaan of geen Engels en zijn de hele busreis aan het proberen te snappen wat de buschauffeur uitgelegd, ze missen de bus bij een fotostop of ze eindigen op het noordelijke eiland terwijl ze eerst de complete zuidelijke eiland willen doen. Rare jongens die Fransen zou Obelix zeggen.
Maar we zijn die dag van kaikoura naar picton, vernoemd nog een Engelse soldaat, gereden om met de ferry naar Wellington, dankt ook zijn naam aan een Engels figuur, te gaan. Daar weer een kamer met de Duitsers en Zweedse en wat blijkt 2 Nederlanders. Helaas 2 jongens dus dat was niet zo interessant voor mij.
Eerst maar een pizza gegeten om de inwendige mens te versterken en wat drinken in het vochtniveau op pijl te houden. Daarna een kaartspel gedaan en rond 11 uur besloten dat we nog wel even beneden konden kijken hou het daar eruit zag. Dat was prima dus besloten we wat te drinken en mee te bewegen op de muziek. Nee niet dansen want de muziek was waardeloos. Later een paar potjes tafelvoetbal en pool gespeeld met de Nederlanders en een moldaviese. Toen we om ongeveer 4 uur zagen hoe laat het was besloten we dat het kinderbedtijd was.
De volgende morgen werd ik rond half 7 wakker wat een uur voor me wekker was. Het goede nieuws, ik was ruim op tijd voor de bus. Het betere nieuws, voelde niks van de paar drankjes de avond ervoor. Het beste nieuws, wacht, het slechte nieuws de verdwaalde Fransman zat weer in de bus. Ja das dezelfde die geen Engels praat en niks snapt.
Die dag door naar taupo. Een zeer lange busrit in een bus met een storing waardoor de hele rit de bus piept. Fantastisch is dat. Onderweg een paar vulkanen gezien en meer koeien wat ik dan weer leuk vind. Zie ze toch liever in de wei lopen dan kippen. In taupo weinig gedaan want was kapot vanwege het weinige slaap, het piepen van de bus en de lange busreis. Bij het inchecken me meteen maar opgegeven voor de Chili concarne met wat drinken voor dinner. Daarna was het wastijd dus ruim een uur een boek gelezen terwijl mijn kleren gewassen en gedroogd werden. Ja ben er bijna goed in nou maar tis toch makkelijker dat jij me kleren blijft wassen ma zolang ik thuis woon...
Daarna een paar rondes pool gespeeld met een Braziliaan en wat gegeten.
Savonds verder gelezen en gaan slapen. Deelde toen een kamer met een Zwitserse, een Zweedse, een Amerikaanse, een Australiër en iemand die pas in de kamer kwam toen ik al sliep. Het was denk ik 11 uur dat ik indommelde.
Toen was het al weer vrijdag, yes weekend... We reden zo snel mogelijk naar auckland omdat het daar druk was in het weekend. Alleen gestopt in roturoa om mensen te droppen en op te halen. Das de maori stad van nieuw Zeeland. Als ik de drukte in auckland van te voren geweten had had ik daar ook een stop gepland. Later de verplichte chauffeurs stop van een half uur voor lunch en uhm boodschappen om het netjes uit te drukken. Daarna weer volgas door. Nog veel en veel meer koeien gezien en gehoord dat nieuw Zeeland voor ongeveer 6% van de melk productie wereldwijd zorgt.
Rond half 3 in auckland en was ongelukkig dat ik maar voor 1 nacht kon boeken omdat alles geboekt was vanwege het rugby, eminem concert en de lantern festival. Kwam op een kamer met 5 Australiërs die voor de rugby kwamen.
Daarna de stad in voor een kop koffie, dinner, boodschappen en iets tegen me verkoudheid. Savonds weinig gedaan, ff de stad in daar rondgelopen enz. Terug in de hostel bleken me 2 Schotse vriendinnen van de eerste week er ook te zijn. Een poosje met ze bijgepraat en daarna was het tijd om te slapen.
Dat ging bijna goed, werd regelmatig wakker door dronken kamergenoten die, half viel, hun sleutel vergeten waren of snurkten.
De volgende morgen werd ik wakker in een kamer die een grootte puinhoop was. Bijna net zo erg als je een kamer deelt met 5 meiden die een kledingstuk zoeken...
Daarna de douche opgezocht wat een beetje hielp tegen me verkoudheid. Daarna uitgecheckt en naar de keuken van de hostel waar we nog gebruik van mochten maken. Daar ontbeten met de 2 Schotse. Daarna naar hun huurauto gelopen om met zijn 3 op zoek te gaan voor een slaapplek de voor de nacht. Tijdens de wandeling naar de auto gestopt bij de slaapmodezaak van Peter Alexander, schijnt bekend te zijn. Terwijl de meiden gingen shoppen lette ik al zittend op me backpack op iedereens spullen. Daarna volgde een zoektocht naar de autosleutel en die bevond zich natuurlijk in de tas van de ander.
Na een zoektocht zonder slaapplaatsen als gevolg maar naar het park gegaan. Later terug naar de hostel waar we de nacht ervoor verbleven. Daar hadden ze 1 bed over dus daar moest ik verblijven van de dames omdat hun toch naar het vliegveld moesten snachts. Uiteindelijk bij een hostel vlakbij nog een slaapplek voor hun gevonden en een parkeer garage waar je ook snachts in en uit kan rijden.
Savonds zijn we naar het latern festival geweest, heb ik ze een lach bezorgd door ongewild met met slippers van een heuvel af te glijden en afgesproken dat ik me best zal doen om van de zomer een weekend naar London te komen voor een reünie met hun en de 3 Engelse.
Daarna was het tijd om afscheid te nemen een ze een goeie vlucht toe te wensen.
Daarna nog een poos film gekeken in de tvkamer en gaan slapen.
De volgende morgen had ik geluk, bij het uitchecken kon ik meteen een nieuwe kamer boeken. Moest alleen even een plek vinden om me backpack te droppen tot de middag. Die hadden ze daar en de jonge dame achter de balie vond dat ik een behoorlijk Nederlands accent had. Vervelende verkoudheid want daarvoor klonk ik nog als een Engelse prins. Niet dat dat veel beter is maar goed. Ze bleek te weten dat Renswoude bestaat, de tweede na de Woudenberger, want dat leren ze je als je in Veenendaal woont. Andere vertel ik altijd dat Renswoude ergens in het midden van de steden Utrecht en Arnhem ligt. In het buitenland kennen ze die plaatsen vaak nog wel al ze meestal geen idee hebben waar ze liggen.
Daarna de stad weer in, naar het maritieme museum geweest, door naar een park. Daar in de zon gelegen voor een poos, door naar de skytower, besloten om de skyjump toch niet te doen aangezien het toch iets hoog is. Daarna te eten gekocht voor de volgende dag en een nieuwe boek om te lezen, denk dat pa hem ook wel wil lezen aangezien het die biografie van slash is. Wie hem niet kent heeft de muziek van de 80's en 90's gemist.
Daarna terug naar de hostel om in te checken. Kon op die kamer geen bed vinden die leeg was dus terug naar de balie om met iemand van hun te checken welk bed het was om tot de conclusie te komen dat hun het ook niet wisten. Dus een andere kamer die ik deelde met 2 landgenoten van onze nieuwe koningin, een Zwitserse en 2 ieren. Aan me boek begonnen met lezen en Savonds weer film gekeken.
De volgende morgen me backpack weer gedropt bij de dame uit het veen. Nee weet haar naam niet, praatte daar met veel mensen en meestal vergaten we onszelf voor te stellen. Ja weet het zo hebben me ouders me niet opgevoed.
Daarna de stad verkend met een speciale bus en naar sealife geweest. Me spullen gepakt en met de bus naar het vliegveld. Daar ingecheckt en lang moeten dus al zittend op de grond verder gelezen in de bio.
In het vliegtuig verder gelezen, cd's geluisterd, via het entertainment programma, van bon Jovi, Aviccii en passenger. Dus dat was goed vol te houden.
Melbourne airport was een makkie dit keer. Geen honden, geen scans alleen ff me schoenen ff laten controleren en ze waren schoon genoeg. In de ontvangsthal bleek dat Chris me op kwam halen in plaats van Alex en Wendy. Dat was omdat hij de volgende dag naar lammert en Antje ging waar ik een nacht zou slapen. Bij Chris en Gay de nieuwe waakhond ontmoet die het op me slippers voorzien had.
Dinsdag dus naar ome Lammert en tante Antje. Daar een beetje aan het tuinieren geweest, gepraat met ze en met de buren opgetrokken, namelijk Marilyn en haar gezin. Met haar 2 jongste zoon de kokoda track gelopen met 1000 traptreden. Dat was best vermoeiend.
Savonds gegeten bij Peter en Marilyn en daarna nog een wandeling in Nicolas garden.
Voor de volgende 2 dagen stond the great ocean road op het programma met Wendy en Mel. Alleen dat ging niet door omdat Wendy op de honden van haar ouders moest passen...
Dus mel kwam me bij haar grootouders ophalen en daarna zijn we samen met haar vriendin Brooke naar een markt geweest daar was weinig bijzonders. Daar nog haar vriendin opgehaald en met zijn 4en geluncht in een pie restaurant. Dat was heel goed.
Savonds met hun gezin wezen uiteten in de pub daar als goed maker voor het missen van the great ocean road. Achteraf was ik er niet zo heel blij mee want na een slapen snachts begon de vis naar een uitweg te zoeken en heb ik de halve nacht op de wc doorgebracht met een voedselvergiftiging. Alex en Wendy werden er wakker van en verbaasde zich dat ik met een lach op me gezicht zei dat ik liever een hangover heb omdat je dan maar een of twee keer over je nek gaat en het alleen over je nek gaan is. Had ik maar naar me wijze vader geluisterd die verteld altijd dat een buik geen aquarium is. Zo af en toe zegt hij hele hele verstandige dingen.
Dus de donderdag uitgeslapen en aangesterkt. Smiddags met Wendy en melissa naar de bios geweest en kan zeggen dat last Vegas best een leuke film is. Verder die dag opmerkingen gemaakt over vissen en familieleden die backpackers proberen te doden met vis.
Vrijdag weinig gedaan, de olympische spelen een beetje gevolgd en lekker aangesterkt en gelezen.
Gisteren alsnog een zeer klein gedeelte gedaan van de great ocean road gedaa!n met Alex en wendy. In het plaatsje lorne geluncht met Chris, Gay en Sophie die daar op vakantie waren.
Savonds met melissa en een aantal vrienden van haar naar het whitenight festival geweest waar we een 20 minuten geweest zijn omdat te druk was om te kunnen bewegen.
Over vandaag mogen jullie wachten tot ik terug ben omdat het anders Een kort verslag word. Begin nieuw Zeeland al te missen, steeds al die foto's die iedereen op Facebook zet en het nummer timber van kesha en pitbull zal me er ook aan blijven herinneren aangezien ik dat nummer daar het meest gehoord heb.
Nou dat was het dan weer. Zie jullie snel en niet te verdrietig zijn dat ik weer terug ben, zie liever lachende mensen.
Arjan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
