Nieuwe Zeelandse vriend(inn)en

Hey,

Sorry, dat het me blog wat later is maar kan er ook weinig aan doen dat het internet hier niks is en daardoor de website steeds herlaad. Maar goed heb nu een kladblok app op me phone misschien dat dat werkt.

De eerste week in het nieuwe Zeeland was een best wel hele goede, duur maar zeer gezellig. Een aantal nieuwe vrienden gemaakt en nog meer vriendinnen. Tja dat krijg je als er meer meiden rondreizen hier. De eerste vrienden maakte ik al voor ik in de bus zat dus de reis begon best aardig.

Maar terug naar het vliegveld, ik had dus om 2 uur snachts me blog geschreven en daarna begon het lange wachten, geen koffie, geen eten, geen iets tot half 5. Dus was het me boek uitlezen en me vrienden maar appen. Ging nergens over maar een manier om wakker te blijven.
Om half 5 eerst maar eens wat gegeten en wat koffie gedronken. Daarna beetje voetbal gekeken op de tv. Rond half 7 naar de bushalte gelopen en een praatje gemaakt met de 2 die er stonden. Toen kwamen er 2 bergen tassen aan met meiden uit Schotland. Dat Schotse accent klinkt ongeveer hetzelfde als Erik hulzebosch alleen dan Engels. Zij deden dezelfde tour als ik en we besloten samen de taxi te nemen niet wetende dat dat het begin was van een gezellige vakantie samen. Een ander meisje dat ook naar de stad moest reed ook mee. Geen flauw idee of ze op tijd was voor haar bus naar ergens voor een bruiloft.
Maar eenmaal in de kiwibus reden we richting kaikoura. Onderweg gestopt voor brekkie en door. In kaikoura ingecheckt en kwam op de kamer terecht met de Schotse danniella en Lindsey die ik dus bij het vliegveld gevonden had, hun vriendin jaskita/jazzy uit Engeland en de Engelse meiden Alex en Kat. Een hoop gekwebbel maar daar ben je zo aan gewend. Toen snel omgekleed en een bootje opgezocht om het water op te gaan en sperm whales the spotten. Ja weet dat het fout klinkt maar das nou eenmaal hun naam en weet niet wat de naam is die we ze in Nederland geven. Heb er 3 gezien en verder dolfijnen, albatrossen en zeeleeuwen. Bij terugkomst ff een uur geslapen want was er aan toe. Daarna het dorp verkend te voet, wat foto's gemaakt, betrokken in verschillende groepfotos met me nieuwe vakantievriendengroep. Terwijl de meiden nogsteeds struikelden over me naam besloten ze dat als ik het tuinieren zat was wel model kon worden. Tijdens de wandeling terug naar de Hostel geholpen Danni en jazzy snelheid te maken met schommelen. Terug in de hostel was mijn naam nog steeds te lastig en werd ik omgedoopt tot areal. Bedankt pa en ma voor de lastige naam...

De volgende dag reden we naar kaiweetikveelwattes. De kiwi bus had ik rond die tijd al omgedoopt tot de vengabus omdat ik de vengaboys al een aantal keren op de radio had gehoord en vaker zou horen. Best leuk jeugdsentiment op de radio.
Halverwege een stop in picton om de chauffeur op de ferry te zetten naar het noorden en met een nieuwe chauffeur en een aantal nieuwe mensen reden we verder. Een stop in nelson voor boodschappen en om de 2 Scottish uit de bus te zetten zodat ze uit het vliegtuig gegooid konden worden in de hoop dat de parachute werkt, het duurde tot 20.30 voor we wisten dat die werkte. Tijdens de laatste gedeelte de chauffeur wat over het gebied, dat de Engelse cook het gestolen heeft van ons Nederlanders die het 100 jaar eerder ontdekte maar door onwetendheid van Abel Tasman per ongeluk de oorlog verklaarde aan de maori en niet aan land durfde. Later is het nationaal park naar onze Abel vernoemd.
Aan het einde van de middag naar het strand, daar een Dennis uit Woudenberg gesproken die goed de tijd neemt voor die terug gaat naar huis. Kan ik me voorstellen als je daar vandaan komt.
Savonds een Tom uit Engeland leren kennen die bij ons op de kamer sliep.

De maandag was het toen ik de dag begon met een kajaktrip over de zee. Daar de koppels bryron en josh en clare en james leren kennen net als de broers per en Hans uit Zweden. Omdat hun al duo's gevormd hadden mocht ik met Sophie, de gids, in een kajak. Na een uitleg de zee op en zijn we gestopt bij split apple rock. Iedereen kan zelf wel bedenken waarom de rots zo heet. Daar het strand op voor wat drinken en koekjes en de grotten bekeken. Daarna naar de volgende stop, een uitkijkpost over zee en met een race zat de tocht erop. Allemaal de bus in naar de volgende locatie, Westpoint. Onderweg gestopt bij Nelson lakes om van de pier te springen, half te bevriezen en het over te doen. Na dat iedereen weer warm was door naar de hostel waar de dames al waren en geregeld hadden dat ik op dezelfde kamer sliep. Verder waren daar een Canadese en 2 Nederlandse uit het gooi met zo'n houding. Na wat inkopen gedaan te hebben door naar het strand voor de bonfire. Daar was het voornamelijk drinken en socialiseren. Sommige mensen wilden mij wel heel graag leren kennen aangezien ze bijna op me schoot zaten. Toen we terug naar de hostel wilden zat de bus vast in het zand dus iedereen duwen. En aangezien niet iedereen de bus kin duwen werden er ook mensen in hun rug geduwd met gevolg dat ze over de grond rolden. Nadat de bus los was stopte de chauffeur te vroeg om iedereen in te laten stappen waarna het weer duwen was. De 2de poging werd mij flipflop vermoord door danniella nadat ik zei dat best mee kon duwen. Gelukkig was hij nog op te lappen.

De dag erna door naar Franz Josef. We begonnen met een wandeling langs de kust die eenvoudig zou zijn op flipflops. Dat was ie ook als niet iedereen ze zou proberen te stelen berg opwaards door er op te gaan staan. Maar het overleefd.
Daarna een stop voor koffie en lopen bij de blowholes. Wegens tijd gebrek stevig door gelopen en was een opmerking van mij zeer nnodig bij een uitkijkpunt namelijk; ahh beautiful... Next one!! De 2 de werd gemist door het lachen en uit eindelijk waren we 5 min voor de vertrektijd terug in de bus. Daarna een stop bij een oude hostel/bar waar de vengabus eerder altijd stopte voor een overnachting. Wij stopte alleen voor een drink. Daarna een spel gespeeld met de andere bus namelijk overtaking. Iedere keer als we ze inhaalde deden we iets zoals de harlem shake, ghostbus, row your boat, cycling en de bus vol met kinderen door net over de rand te kijken bij de ramen.
Eenmaal in Franz Josef een wandeling en Savonds door naar de kroeg om limbo te dansen. Was best duur die avond.

De dag erna bleven we in Franz Josef en omdat je toch wat moet doen hebben we even een helicopter geregeld om ons op de gletsjer te droppen voor een wandeling daar. Daar een gids gevonden en 3 uur rondgelopen. Terug met de helicopter en door naar de hot pools om op te warmen. Was daar met 4 dames dus je kan het wel raden waar de gesprekken over gingen... Haha nee niet over jongens.
Savonds door naar de kroeg om te kijken wie het snelst een bevroren tshirt aan kon trekken. Kwam er toen ook achter dat ik op de kamer sliep met een Nederlandse die in Zweden woont.

De volgende dag door naar wanaka, ik denk dat dat qua gezelligheid de leukste dag was tot dan toe. Eerst een wandeling bij een meer dat me terug deed denken aan de kom en het kasteelbos in Renswoude, alleen dan net iets minder mooi natuurlijk ;) Die wandeling was het weer steel Arjan's flipflopdag met 2 succesvolle pogingen. Ook weer op de groepsfoto met me vriendinnen, ja ben daar maar druk mee.
Daarna nog gestopt bij een waterval, een meer en een rivier. Daar ook gezwommen en als je wilde kon je van de brug springen in 12 graden heet water. Vond alleen zwemmen genoeg.
Onderweg nog gestopt voor een ijsje en natuurlijk een groepsfoto.
Savonds daar naar het strand voor een bbq met de hele bus. Na het opruimen een winkelwagen race en naar de kroeg. Daar een woodstock gedronken. Das bourbon cola. Daarna een huisgenoot geprobeerd aan een bungyjump te helpen door haar zo veel mogelijk kleren te laten aantrekken. Gevolg, zat ik daar even in me boxershort in de kroeg. Geen zorgen het was een schone. Het bleef nog lang gezellig. Owhja, net voor we wanaka inreden was dirty dancing lied I have the time of my life op de radio en de meiden bedachten dat we de lift in het water wel na konden spelen. Das nog niet gebeurd dus moet eens kijken of we dat ergens kunnen regelen.

Ja toen was het vrijdag en door naar queenstown. Eerst een stop at puzzleworld voor het illusie huis en de doolhof. Daarna een stop bij A.J. Hackett dat is de uitvinder van het bungyjumpen. Iedereen die wilde heeft gesprongen of een sprong geboekt. Dat duurde langer dan gepland omdat het te druk was. Door naar de hostels, rond wandelen en klaar maken voor de kroegentocht.
We begonnen bij red rock, door naar loco met free shots als goed maker voor het wachten bij de bungyjump. Daarna find voor a teapot, dat is een theepot met verschillende shotdrankjes en door naar buffalo waar ik even buiten moest wachten omdat ik er schijnbaar moe uitzag en omstanders niks van snapten. Die avond een hele poos met een meisje uit uithoorn gepraat. Daarna last van een oude slechte gewoonte, de meiden wilden me koppelen en wist daarna zo goed als geen gesprek meer te voeren met haar.. Dus toen we met zijn alle terug liepen naar de hostel moest ik van hun 5 positieve dingen over mezelf vertellen. De laatste vonden het best gevonden, namelijk ben niks meer en minder dan een boerenkleinzoon.
Ter afsluiting de lokale kebabboer opgezocht. Ze moeten alleen leren meer sambal te gebruiken.

De volgende morgen voor 7 uur op, ja zonder een kater of snooze'en om naar milford sound te gaan. Dat is een van de mooiste plekken in New zealand. Heel stil gedaan en de meiden laten slapen. Tijdens de weg er heen een aantal wandel en foto stops gehad. Gereden over de mooiste highway volgens national geographic. In Milford sound 2 uur gevaren en weer terug. Was rond 7 uur weer terug.
Bij terug komst kreeg ik te horen dat Lindsey, Danniella en jazzy een rekenfout gemaakt hadden en daardoor een nacht langer moesten blijven in queenstown. Ze konden namelijk niet Savonds naar de volgende stop nadat ze terug waren van milford sound.
Savonds de zonsondergang gekeken vanaf skyline gondola en alles ingepakt. Verder wat schik gemaakt de laatste avond samen.

Gistermorgen werd ik wakker van een kudde meiden die haast hadden voor de bus naar milford sound. We hebben met zijn alle ontbeten, afscheid genomen van mij aangezien kat en Alex sowieso al langer zouden blijven. Ik ze netjes uitgezwaaid en ben weer naar kamer gegaan om aan me blog te beginnen wat hopeloos mislukte met het internet.
Toen door naar lake tekapo waar weinig te doen was. Beetje rondgelopen, de meer, bergen en kerk op de foto gezet en verder bij de Thai wat gegeten. Dat was it. Verder gister Victoria leren kennen, ze komt uit Zweden en we treffen al 2 keer dezelfde dorm.

Vandaag door naar Christchurch wat verschrikkelijk verwoest is door een aardbeving een paar jaar terug. Vanmiddag wat rond gelopen hier en de gardens en museum bekeken. Verder is er maar weinig.

Dat waren de laatste dagen. Wie bang is dat ik de meiden ga missen, ik zie Lindsey en Danniella in auckland weer en er zijn plannen voor een roadtrip in Groot-Brittannië deze zomer en anders reünie of een week naar het oktoberfest.

Nou groetjes hé!!